دستگاه پیرولیز پلاستیک

دستگاه پیرولیز پلاستیک

مقدمه

پيروليز به عنوان يك انتخاب جذاب براي بازيافت ضايعات پلاستيك مخلوط است، استفاده از كاتاليست مي تواند فرايند را به طور چشمگيري بهبود دهد. تبديل به مايعات و گازها بيش از 99% وزني است.  مايعات ممكن است به عنوان سوخت جايگزين كه داراي ارزش حرارتي بالا بوده مورد استفاده قرار گيرند و يا به عنوان منابع شيميايي با ارزش تلقی شوند، مانند استايرن، تولوئن، اتيل بنزن و زايلن ها. گازها مي توانند به عنوان تأمين كننده انرژي مورد نياز فرآيند و مازاد آن به عنوان توليد برق اضافي استفاده شوند، كه نشان مي دهد پيروليز ضايعات پلاستيك به عنوان فرآيند پايدار انرژي دار است. زماني كه دماي پيروليز بالا مي رود، بازده گاز به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد و بازده مايع را كاهش مي دهد. دماي 460 درجه سانتي گراد به عنوان پايين ترين دمايي است كه در آن تبديل كلي بدست مي آيد. دماي 500 درجه سانتي گراد به عنوان دماي بهينه براي پيروليز ضايعات پلاستيك، هم در تبديل و هم در كيفيت مايعات پيروليز، است. زمان واكنش بين  15 الی 30 دقيقه براي تبديل كلي ضايعات پلاستيك كافي است.

مراحل تولید گازوییل از پلاستیک :

1. جمع‌آوری و جداسازی پلاستیک: در این مرحله، پلاستیک‌های مورد استفاده باید جمع‌آوری و از سایر مواد غیرپلاستیک جدا شوند. این فرآیند ممکن است شامل جمع‌آوری پلاستیک‌های با کیفیت بالا و تفکیک آنها بر اساس نوع و نوع پلاستیک باشد.

2. تجزیه حرارتی (پیرولیز): در این مرحله، پلاستیک‌های جمع‌آوری شده به دمای بالا (بین 400-600 درجه سانتیگراد) در یک فرآیند به نام پیرولیز تحت عمل قرار می‌گیرند. در این فرآیند، پلاستیک‌ها به دمای بالا تجزیه شده و به قطعات کوچکتر (بنزین، گازوئین، گازويل) تبدیل ميشود.

3. تصفیه و تقطیر: در این مرحله، محصولات حاصل از پیرولیز (بنزین، گازوئین و گازوییل) باید تصفیه و تقطیر شوند. این فرآیند شامل جداسازی آب، روغن‌های سبک و سنگین و دیگر آلاینده‌ها است.

4. فرآوری نهایی: در این مرحله، گازوییل حاصل از تقطیر باید به صورت نهایی فرآوری شود. این شامل پالایش و رفع آلودگی‌ها (مانند گوگرد) است.

5. ذخیره سازی و توزیع: در این مرحله، گازوييل نهایي بعد از فرآوري به صورت مناسب ذخيره ميشود و سپس به بازار عرضه مي شود.

مقرون به صرفه بودن فرآیند تولید گازوييل از پلاستيک به صورت کامل بستگى به عوامل مختلفى دارد که شامل همچنين هزينه هاى توليد، مواد اوليه و فناورى مورد استفاده می شود.

نتیجه گیری

امروزه پسماندهای پلاستیکی یک نگرانی کلیدی در تمام دنیا به شمار می آید، از طرفی با توجه به کاربرد گسترده پلاستیک ها در زندگی بشر، مصرف پلاستیک ها با افزایش جمعیت به طور چشمگیری افزایش می یابد. ورود این حجم عظیم از ضایعات پلاستیکی به طبیعت، آثار زیان باری را برای محیط زیست  با خود به همراه دارد. در این میان مدیریت صحیح ضایعات پلاستیکی می تواند نقش مؤثری در حفظ محیط زیست ایفا کند. از روش های مختلف بازیافت ضایعات پلاستیکی می توان به سوزاندن ضایعات در زباله سوزها، دفن ضایعات در زمین، به آب ریختن ضایعات و … اشاره کرد. سوزاندن پلاستیک ها در محیط آزاد باعث متصاعد شدن گازهایی همچون PbO,NH3,NO2,NO,CO و غیره می شود و دفن در زمین و به آب ریختن ضایعات با توجه به تجزیه ناپذیری پلاستیک ها در بیش از چند صد سال خسارت های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می سازد. با توجه به پیامدهای زیست محیطی و هزینه های بالای اقتصادی روش های فوق، در سال های اخیر محققین به مطالعه بر روی روش های جایگزین مدیریت ضایعات پلاستیکی پرداخته اند. پیرولیز می تواند جایگزین مناسبی برای دفن یا سوزاندن ضایعات پلاستیکی باشد. در فرایند پیرولیز (گرمایش در یک فضای خالی از اکسیژن)، ترکیبات آلی مواد تجزیه شده و محصولات مایع و گازی تولید می کند، که می تواند به عنوان سوخت و یا منبع مواد شیمیایی مفید باشد.